Tartoun-raire
Thymelaea tartonraira subsp. tartonraira
Thymelaeaceae
Àutri noum : Trintanello, Malo-erbo, Retoumbet-gros, Erbo-laurino, Erbo-gourrino.
Noms en français : Passerine tartonraire, Tartonraire.
Descripcioun :Lou tartoun-raire es un aubret que fai souvènt de gros bouissoun forço ramifica sus li roucas en ribo de mar. Li fueio en formo de cuie soun peludo, ço que douno à la planto uno coulour griso. Li flour soun jauno e se duerbon avans li ramo de l'an.
Usanço :Es uno planto couneigudo pèr èstre un purgatiéu vioulènt : "pèr lou aut e pèr lou bas".
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Thymelaea
Famiho : Thymelaeaceae
Ordre : Malvales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado :
Vo
Remarco : Meno aparado
Liò : Mar
- Paret
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Thymelaea tartonraira subsp. tartonraira (L.) All., 1785
Erbo-de-la-graio
Lysimachia vulgaris
Primulaceae
Àutri noum : Bastoun-de-Sant-Jóusè, Erbo-de-la-cabeladuro.
Noms en français : Lysimaque commune, Chasse-bosse.
Descripcioun :Grando planto renadivo de palun e de roubino que fai de gros couquet d'un bèu jaune. Li fueio soun estacado pèr tres (de cop que i'a dos o quatre) sus la cambo.
Usanço :Soun noum latin vèn dóu mège grè Lysimachos. L'erbo-de-la-graio sarié bono pèr sougna li plago e li macaduro. Sarro peréu li car.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lysimachia
Famiho : Primulaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
- Estieu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Ribiero
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Lysimachia vulgaris L., 1753